گاهی گمان نمیکنی ولی میشود ، گاهی نمی شود که نمی شود! گاهی هزار دوره دعا بی اجابتست! گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود! گاهی گدای گدایی و بخت یار نیست! گاهی تمام شهر گدای تو می شود

دهان که به سخن باز کرد بوی رفتن را احساس کردم ! و من چه کودکانه فکر می کردم با آدامس نعنایی می شود سرنوشت را تغییر داد..

اینجا گرگها هم افسردگی مفرط گرفته اند.... دیگر گوسفند نمی درند... به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند

امپراطوري مشرق زمين خواهم شد عصر پنجشنبه اي كه بر مزارت سيگارروشن مي كنم.

یه دوست دختر نداریم که حداقل یه لیوان آب خوش از گلومون پایین نره...

آنقدر نقطه را اسيد پاشيدی ..اسيد پاشيدم .. تا خورده شد .. گودال شد.. گودالی دراز و سوزناک از ضعف..

نشسته ام.... _ کجا؟ کنار همان چاهی که تو برایم کندی.... عمق نامردی ات را اندازه می گیرم

خاکستر مي گويد آتش را مي توانم ببخشم ولي تبر را هرگز

به دنبال واژه مباش .. کلمات فریبمان می دهند .. وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش برود فاتحه ی کلمات را باید خواند

نگاهم نکن که خاکستری شده ام ! آتشی بودم برای شب های بی پناهیت